Onsteriele omgeving, misprikken, verkeerde houding. Bij het inbrengen van een infuus moet je op veel dingen bedacht zijn. In dit artikel enkele basisregels waarmee het soms misgaat.
Tekst: Francine Aarts
Illustratie: Maren Bruin
Toets: Anna-Marie Mollink
Een infuus inbrengen is
Dat niet steriel werken komt mij zeer bekend voor. bijna al mijn collega’s plakken de fixatiepleisters op de infuuspomp of op het nachtkastje om sneller/ handiger te kunnen werken.
Ik heb dit al vaak besproken; deze methode is niet steriel, maar deze gewoonte is aardig ingesleten. Op het moment dat het infuus is ingebracht heb je echt nog voldoende tijd om de pleister uit de verpakking te halen.
Verder zou ik willen pleiten voor het eerst afplakken met de tegaderm en de overige 3 pleistertjes gebruiken om het infuus verder te fixeren op de tegaderm. Dan hoef je geen extra leukopor te gebruiken, wat vaak de huid irriteert.
Onlangs sprak ik een leerling verpleegkundige over dit onderwerp. Zij gaf aan dat ze op school ook leerde om de pleistertjes ergens neer te plakken om zo “sneller te kunnen werken”. Heel bijzonder vind ik. Het lijkt me toch echt prioriteit hebben om steriel te werken in het belang van de patiënt. Dus het wordt in de basis al verkeerd aangeleerd.