Een andere kijk op gedrag in de Geronto psychiatrie

Joël Kruisselbrink, bekend van ‘Bewegen is Leven!’, nodigt mensen in het verpleeghuis uit om op een creatieve manier in beweging te komen. Hij laat zien dat bewegen op een laagdrempelige manier kan worden ingezet.

Bewustwording is de sleutel! Laat je verrassen door zijn enthousiaste blik op bewegen!

Martin Kat en Henriette Ettema geven een overzicht van de ontwikkelingen in de gerontopsychiatrie in Nederland.

Hoe kijken we naar cliënten waarbij naast psychiatrische problemen er ook op somatisch gebied zorgvragen zijn? Welke mogelijkheden zijn er in behandeling en begeleiding in met name de ambulante zorg nu mensen langer thuis blijven wonen? Wat vraagt dit in de multidisciplinaire samenwerking van alle betrokken partijen?

Zelfdoding bij ouderen is een groot probleem: 75-plussers vormen de grootste risicogroep voor suïcide. Zowel de hulpverlening als de maatschappij kan en moet meer doen om zelfdoding bij ouderen tegen te gaan. De samenleving is niet goed ingericht om ouderen ook op latere leeftijd een betekenisvol leven te geven. Ouderen voelen zich niet meer betrokken en willen anderen niet tot last zijn. Juist dit soort emoties leidt vaak tot psychiatrische problemen, suïcide- of euthanasiewensen. Het is niet aan de zorg om deze disconnectie tussen ouderen en de maatschappij op te lossen. Wel kunnen hulpverleners binnen en buiten de ouderenpsychiatrie zich beter organiseren om het suïciderisico te verlagen en door meer onderzoek te doen naar de effectiviteit van nieuwe behandelingen. Maar ook de maatschappij heeft een taak om ouderen langer een betekenisvol leven te geven, zodat zij minder snel een gevoel van voltooid leven ervaren.

Wat heeft men geleerd na het bijwonen van deze sessies:

• Wat is de rol van de maatschappij bij suïcide?
• Wat is de rol van de hulpverleners bij suïcide preventie?
• Welke behandel mogelijkheden zijn er bij suïcide preventie?

Aan de hand van casuïstiek worden een aantal moeilijke situaties in de zorgverlening bij psychiatrische problematiek bij ouderen benoemt.

Hoe kan je in die moeilijke situaties goede zorg blijven leveren? Hoe bepaal je welke risico’s acceptabel zijn? In alle situaties is samenwerken belangrijk maar wat met wie en hoe?

Wat heb je geleerd na deze presentatie:

• Het belang van systemisch kijken: want feiten, beleving en belangen kunnen verschillen vanuit de verschillende posities in de driehoek patiënt-familie-zorgverlener
• Samenwerken in signalen verzamelen, besluitvorming en beleid
• Sleutelmomenten in moeilijke situaties herkennen

We eindigen de ochtend weer met beweging samen met Joel Kruisselbrink.

Joël Kruisselbrink, bekend van Bewegen is Leven!, nodigt mensen in het verpleeghuis uit om op een creatieve manier in beweging te komen. Hij laat zien dat bewegen op een laagdrempelige manier kan worden ingezet.

Bewustwording is de sleutel! Laat je verrassen door zijn enthousiaste blik op bewegen!

Leer hoe je kunt samenwerken op het gebied van de sensorische informatieverwerking bij de psychisch kwetsbare oudere met complexe problematiek.

Wat heeft men geleerd na het bijwonen van deze sessie?

• Waarom prikkels en prikkelverwerking zeer belangrijk zijn om gedrag te reguleren;
• Hoe gedrag gereguleerd kan worden als je weet welke prikkels te verstreken of te verminderen.

Onbegrepen gedrag en polyfarmacie gaan vaak hand in hand bij ouderen. Ontdek effectieve strategieën om dit gedrag aan te pakken zonder direct medicatie te gebruiken. We bespreken hoe je polyfarmacie opspoort en aanpakt, en zetten praktische interventies zoals signaleringsplannen en gezamenlijke besluitvorming in. Leer samenwerken met een multidisciplinair team om gedrag te begrijpen, de zorgkwaliteit te verbeteren en medicatieafhankelijkheid te verlagen. Ervaar tenslotte hoe de Afbouwpoli werkt en ontvang inzicht in het geven van afbouwadviezen.

Wat heeft men geleerd na het bijwonen van deze sessie?

• Hoe je polyfarmacie kunt herkennen het gebruik van medicatie te optimaliseren
• Wanneer signaleringsplannen en gezamenlijke besluitvorming kunnen helpen om onbegrepen gedrag bij ouderen aan te pakken
• Hoe je een afbouwadvies geeft en hoe je deze praktisch uitvoert

‘Depressie bij ouderen gemist: ‘ze zitten zonder behandeling thuis te verpieteren’ kopte het Parool in het najaar van 2022. ‘Eén op de vijf ouderen kamt met depressieve klachten die vaak laat worden ontdekt. Ouderenpsychiaters vrezen dat het aantal gemiste diagnoses stijgt nu er meer ouderen bij komen.’

• Is het herkennen, voorkomen en/of behandelen van depressie bij ouderen in jouw praktijk nooit/soms/vaak of altijd onderdeel van jouw werk?
• Heb jij wel/niet/deels beeld van je eigen rol in het netwerk als het gaat om (risico op) depressie bij ouderen?
• Ben je een beetje/veel/ontzettend nieuwsgierig geworden?

Volg dan deze interactieve workshop herkennen, voorkomen en behandelen van depressie bij ouderen in de context van netwerkzorg.

In deze workshop bespreken we samen de grillige praktijk in het contact tussen werkers en cliënten daar waar er sprake is van zorgmijden. Een steeds vaker voorkomend probleem wat zich in alle vormen van zorg in de eigen thuissituatie voordoet. Zorgmijders lijden vaak een teruggetrokken bestaan, dit geeft hun op een bepaalde manier een gevoel van veiligheid wat lastig te doorbreken is door hulpverleners.

Aan de hand van voorbeelden uit de praktijk en het ruim genomen kader van de presentiebenadering, bespreken we de (on)mogelijkheden in dit veelal bijzondere contact.

Veelal gaat het hier om een groep mensen die moeite heeft met regels en normering. Wat kunnen we van hun leren en in hoeverre durven ook wij hiervan af te wijken?

“Als een probleem onoplosbaar lijkt, komt dit vaak omdat we ons aan de regels houden” (Omdenken).

Wat heb je geleerd na het bijwonen van deze workshop?

• Hoe kan ik de presentiebenadering toepassen in de praktijk?
• Hoe kom ik in contact met de cliënt en zijn systeem?
• Wat is mijn rol in dit contact ten opzicht van andere organisaties?

Complex gedrag is veelal contextueel bepaald waarbij persoonlijkheidskenmerken een onmisbare rol spelen bij het in stand houden of zelf verergeren van complex gedrag. In deze workshop maakt u aan de hand van casuïstiek kennis met een methodiek (CoMBI) die handvatten kan geven voor het zorgteam bij complex gedrag bij mensen met cognitieve stoornissen en/of ernstige psychiatrische aandoeningen door uit te gaan van onderliggende persoonlijkheidskenmerken.

Wat heeft men geleerd na het bijwonen van deze sessie?

• Inzicht in de onderliggende persoonlijkheidskenmerken bij complex gedrag
• Kennis van een gepersonaliseerde mediatieve methode (CoMBI) voor het zorgteam
• Vaardigheid oefenen met CoMBI a.d.h.v. casuïstiek

“Hallo, spreek ik met de thuiszorg? U moet direct komen.”

Mevrouw belt soms wel 50 keer op een dag de huisarts, de thuiszorg of 112. Tot ergernis van de hulpverleners. Meestal is er niets aan de hand. En door al haar telefoontjes zijn de hulpverleners onbereikbaar voor echte noodsituaties. De huisarts is ten einde raad en de thuiszorgmedewerkers zijn het commanderen van haar ook zat. De meldkamer overweegt aangifte te doen. Ze bedenken allemaal een eigen strategie om dit gedoe te laten stoppen.

Wat zou jij doen?

In deze workshop kun je kennis opdoen en kennis delen over het samenwerken tussen verschillende sectoren om een thuiswonende mevrouw, die voor overlast zorgt, te kunnen begrijpen en te ondersteunen.

Na deze sessie heb jij:

• Suggesties om in een vastgelopen zorgsysteem beweging te brengen;
• Je eigen professionele werkelijkheid kunnen verrijken met de inzichten vanuit andere sectoren en disciplines;
• Praktische tips om in de zorg als interdisciplinair team, over de grenzen van organisaties heen, professioneel samen te werken.