Welk beleid een nieuw kabinet gaat voeren voor de gezondheidszorg is nog koffiedik kijken. Ook wat dat gaat betekenen voor verpleegkundigen. Wat we wel deden is politici en beroepsorganisaties om een wensenlijstje vragen.
Nieuwe Tweede Kamer geïnstalleerd
Foto: ANP/Hollands Hoogte/ Laurens van Putten
Lees Interacties
2 reacties
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account
Marie Peters za 25 mei 2024 om 10:53
Ik snap jou overweging. Ook ik zie grote verschillen in de wijkzorg. Toch zal de groep digibeten afnemen en steeds meer zorgvragers beschikken wel over de genoemde vaardigheden.
Wat overbelaste mantelzorgers aangaat ben ik het met jou eens. Het zou alleen mooi en waardevoller zijn als er eerder aan preventieve zorg word gedaan. Nu word wijkzorg ingezet als mantelzorgers op hun tandvlees lopen. Verander dit naar in een eerder stadium kijken waar en hoe kan er ondersteund worden. De leerbaarheid van onze ouderen is echt groter dan wij denken. Vroeg aangeleerde vardigheden kunnen nog heel lang ingezet worden. Verbeter zelfredzaamheid door eerder naar de woonriumtes te kijken, door eerder verwachtingen uit te spreken, door eerder hulpmiddelen eigen te maken.
Job den Hertog wo 10 jan 2024 om 16:01
Ik vraag me af hoe verpleegkundigen hier denken over de toekomst van de zorg, want ik vind de suggesties van Wieke Paulusma zorgwekkend. Ik ben nog student en kom dus ook nog maar pas net kijken, maar het volgende wil ik graag kwijt.
Hoe kun je inzetten op samenwerking, digitalisering, preventie, eigen regie van burgers en meer inzet van mantelzorg. Dan leef je toch in een utopie?
Ik zie vooral patiënten die een afstand hebben tot de digitale wereld en die systemen niet begrijpen. Preventie is een mooie gedachte, maar een gezonde levensstijl is niet zomaar aangeleerd en in de meeste bevolkingsonderzoeken (in het geval van kanker) worden gunstige behandelbare kankers gevonden én niet de ongunstige behandelbare kankers (ook wel overdiagnostiek). Onzekerheid over de verloop van de ziekte of over de impact van de aandoening, maakt dat veel patiënten niet de eigen regie durven nemen. En tot slot zijn de mantelzorgers al overbelast! Ik zie dus niet de oplossingen die Wieke Paulusma ziet.
Ik spreek hierboven uit eigen ervaring of wat school mij geleerd heeft en hoor graag hoe jullie ertegenaan kijken. Wat mij betreft is er een flinke investering in de zorg nodig om de hoge uitval uit de zorg terug te dringen, patiënten meer begeleiding te bieden (bij onder andere preventie en eigen regie) en mantelzorgers te ontlasten. Ik leer graag!