'Elke verpleegkundige zou eens een snijcollege moeten meemaken'

Wat is de samenhang tussen orgaan X en Y? Hoe zien ze er nou echt uit? ‘Elke verpleegkundige zou eens een snijcollege moeten meemaken, waarin je menselijke organen kunt vasthouden en bekijken,’ aldus docent Jan Kooloos. Lees hier wat je tijdens zo’n college mag doen.

‘Eigenlijk zouden alle verpleegkundigen eens een practicum op een snijcollege moeten meemaken. Al is het maar om de basale dingen die je tijdens anatomie leert, in het echt te zien en te voelen,’ zegt Jan Kooloos, hoofddocent anatomie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Tijdens het Nursing Snijzaalcollege geeft hij het practicum in de snijzaal en een van de colleges.

Waarom moeten verpleegkundigen kennis hebben van anatomie?

‘De anatomische plaatjes in verpleegkundige leerboeken gaan niet veel verder dan het biologieboek van de middelbare school. Verpleegkundigen hoeven geen anatoom te worden, maar ik kan me voorstellen dat als je als het ware door de huid van de patiënt heen kunt kijken, je dat helpt bij het klinisch redeneren.

Wat is de ruimtelijke verhouding tussen orgaan X en orgaan Y? En de samenhang? Goed klinisch kunnen redeneren en kennis hebben van anatomie, pathologie en fysiologie maken je een betere gesprekspartner voor collega’s, artsen en de patiënt. Er is een hoorcollege tijdens het Nursing College over klinisch redeneren en een casus klinisch redeneren in het pathologiemuseum, waarbij je met z’n allen een casus ‘oplost’.’

Wat mag je doen tijdens het Nursing College?

‘Anders dan dat de naam ‘snijcollege’ doet vermoeden, ga je tijdens het Nursing College niet letterlijk snijden in organen. Wel mag je de organen vasthouden, voelen, onderzoeken. Het hart bijvoorbeeld, de longen, lever, hersenen…

Veel verpleegkundigen kijken op van de werkelijke ligging van de organen ten opzichte van elkaar en de werkelijke grootte van organen. Zo schatte iedereen dat de levers op de snijzaal te groot waren. Maar dat waren ze niet. Ook de uitgebreidheid van de longen verbaast de meeste cursisten.’

De gebruikte preparaten tijdens het Nursing College zijn van mensen die zich ter beschikking van de wetenschap hebben gesteld. Waarom doen ze dat?

‘Vaak willen deze donoren iets terugdoen voor de medische wetenschap. De laatste vijftien jaar zien we duidelijk een stijging in het aantal mensen met deze laatste wilsbeschikking. Het taboe is er een beetje vanaf. Er is meer over bekend, en ontkerkelijking speelt een rol.

Mensen willen en kunnen steeds meer beschikken over zichzelf en gaan meer nadenken over hoe ze na hun dood ook nog van nut kunnen zijn. Er is zoveel animo voor dat we maar 1 à 2 maanden per jaar open zijn voor nieuwe aanmeldingen. Om administratieve redenen kan dat overigens pas na je 65ste.’