Na maanden onderhandelen verscheen onlangs dan toch eindelijk het Hoofdlijnenakkoord. En wellicht is het haar eigen moedeloosheid; maar Jennifer ziet vooral lege frasen.
Lege politieke frasen die lekker in het gehoor liggen maar in de praktijk weinig uithalen. In het hoofdstuk van de zorg in ieder geval.
Zo wordt er in de ouderenzorg (WLZ) geïnvesteerd, maar liefst 600 miljoen. Zodat onze ouderen in de verpleeghuizen het weer wat beter krijgen, want daar zijn ze enorm aan toe.
Laten we hopen dat het ook iets aan de wachtlijsten doet, maar laten we eerst kijken naar het leven op dit moment. Dat zou ik mooi vinden, levenskwaliteit toevoegen in de huizen van de laatste dagen.
De coalitie wil de eerste lijn versterken. Dat is heel mooi. Mijn ervaring is dat de samenwerking in de eerste lijn al bijzonder sterk is, we moeten wel. We staan gezamenlijk met enige regelmaat met de rug tegen de muur om zaken geregeld te krijgen en ik weet precies welke huisarts een geitenpaadje heeft om goede zorg geregeld te krijgen.
Andersom is het net zo, een huisarts weet precies welke zorgorganisatie hij of zij moet bellen om het nog net even geregeld te krijgen na 17 uur op vrijdagmiddag.
Het versterken van de eerste lijn doen we zonder extra budget.
De coalitie gaat goed zorgen voor vast personeel. Dat betekent dat we als eerste mogen zeggen welke open diensten wij op willen pakken in onze overuren nadat we onze vaste uren gedraaid hebben.
De rest van de beloftes als betere arbeidsvoorwaarden en administratieve lastenverlichting kunnen we namelijk vergeten. Er wordt bezuinigd op arbeidsmarktbeleid (zo’n 150 miljoen).
Dan is er nog preventie: daar gaat de coalitie vol op inzetten omdat dat de gezondheid bevordert en als bonus de zorg toegankelijk houdt. Mooi! Er wordt alleen zo’n 50 miljoen per jaar op bezuinigd, dus ook dat is een valse belofte.
Hetzelfde geldt voor technologie in de zorg. Je kunt daar mooie initiatieven mee ontwikkelen waarmee je de eigen regie weer terug geeft aan cliënten en patiënten, terwijl je de zorg toegankelijk houdt. Helaas ook hier: een bezuiniging van 75 miljoen per jaar.
Prachtig toch, hoe de zorg in de aandacht staat. Een beetje alsof je een boodschappenlijstje maakt zonder portemonnee. Was er aandacht voor de boodschappen? Zeker! Maar hebben we vanavond wat te eten? Waarschijnlijk niet.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account